348-90-3 استامید، N-(4-chloro-3-(trifluoromethyl)phenyl)-

در علم شیمی و مواد، ناخالصی ها مواد شیمیایی درون مقدار محدودی از مایع، گاز یا جامد هستند که با ترکیب شیمیایی ماده یا ترکیب متفاوت است.اولاً، یک ماده شیمیایی خالص باید حداقل در یک فاز شیمیایی از نظر ترمودینامیکی ظاهر شود و همچنین می تواند با نمودار تک فازی آن مشخص شود.ثانیاً، از نظر عملی، یک ماده شیمیایی خالص باید ثابت کند که همگن است (یعنی پس از انجام طیف گسترده ای از روش های شیمیایی تحلیلی متوالی هیچ تغییری در خواص خود نشان نخواهد داد).ماده شیمیایی خالص کامل تمام تلاش ها و آزمایش های جداسازی و خالص سازی بیشتر را پشت سر می گذارد.ثالثاً، و در اینجا ما بر تعریف رایج شیمیایی تمرکز می کنیم، نباید هیچ گونه اثری از گونه های شیمیایی دیگر داشته باشد.در واقعیت، هیچ ترکیب شیمیایی کاملاً 100٪ خالص وجود ندارد، زیرا همیشه آلودگی جزئی وجود دارد.در واقع، با کاهش محدودیت‌های تشخیص در شیمی تحلیلی، تعداد ناخالصی‌های شناسایی شده افزایش می‌یابد.

ناخالصی ها یا به طور طبیعی وجود دارند یا در طول سنتز یک محصول شیمیایی یا تجاری اضافه می شوند.در طول تولید، ناخالصی ها ممکن است به طور عمدی، تصادفی، ناگزیر یا تصادفی به ماده اضافه شوند.

سطوح ناخالصی در یک ماده به طور کلی به صورت نسبی تعریف می شود.استانداردهایی توسط سازمان های مختلفی ایجاد شده است که سعی در تعیین سطوح مجاز ناخالصی های مختلف در یک محصول تولیدی دارند.به بیان دقیق، سطح خلوص یک ماده را فقط می توان به عنوان خالص بودن کم و بیش از مواد دیگر بیان کرد.